Alle lente met ingehouden geluid,
truc als uit de mouw verbeterd geluk.
Het zou kunnen breken, het zou
passanten kunnen aanspreken.
Het is er voor wie te kort komt,
voor de zon die uit de maand klappert.
De lucht, vals katje, krabt en blaast.
Nat wasgoed applaudisseert.
Tak met één blad wuift naar
de maartmezen – hallo, terug?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten